పెద్దలకు మాత్రమే

ఊపుమీదుంది చలికాలం

వేసెయ్యాలి వెచ్చని గాలం

విహంగం శ్రుంగార వినువీధిన

సరస సరస్సున రసాస్వాదన   

ఎప్పుడో పారిపోయాడు భానుడు

దుప్పటి తన్నేశాడు నెలబాలుడు

దీపమార్పితే చాలు దేహం రాజుకుంటూంది

నువ్వింకా రాలేదని తెగ గింజుకుంటూంది

నీ కన్నులు కమ్మని జున్నులు

అధరాలు మ్రుదుమధురాలు

ఆ ధరహాసాలు శ్రుంగార ఇతిహాసాలు

వురుములు మెరుపులు ఒంపు సొంపులు

అదను చూసి మదనుని కవ్వింపులు

కడదకా సాగిన వాలు జడ

నాదేనంది పెరుగువడ

చెలీ నెచ్చెలీ నులివెచ్చని మది గిచ్చనీ

సమ్మోహినీ ఈ రసధుని రేయంతా రగిలించనీ

కామినీ, గజగామినీ, రసభోగినీ చెలరేగనీ

ఇంతీ దమయంతీ పూబంతీ వరించనీ, పులకించనీ 

కోమలీ పురివిప్పిన నెమలీ ప్రణయ వీణలు మీటనీ

రమ్మని సరసమ్మని మధురమ్మని పిలిచావె జవ్వని

జాగేల మదనిక పద ఇక వెలిగించు తారాజువ్వని