నీ యాదిలొ

మల్లెపూల సువాసనే తొలుకుతుంది నీ యాదిలొ   
మరపురాని ఆనందమె తొణుకుతుంది నీ యాదిలొ  

నరనరాన నీరూపము చిత్రించుకు కూచున్నా 
నా రూపము తిరిగినాకు దొరుకుతుంది నీ యాదిలొ
  
కడదాకా వుండేదీ ఏమున్నది ఈ భువిలో    
అంతులేని అనుభూతే మిగులుతుంది నీ యాదిలొ 

మరపురాని బాధకన్న మధురమేమి లేదేమో 
నా మనసే తేనియలను చిలుకుతుంది నీ యాదిలొ  

ఇష్టమైన వారిచెలిమి తీపి గదా అనునిత్యం
తల్లి మమత మధురోహే కలుగుతుంది నీ యాదిలొ 

చిలిపి వలపు సయ్యాటలు నింపుకున్న మన తలపులు  
నా బాల్యం అడుగడుగున తగులుతుంది నీ యాదిలొ 

ఈడూరికి చెలియ చెరను విడవడమే తెలియదులే 
ఈ తనువే ఒకనాటికి వొరుగుతుంది నీ యాదిలొ

అడగాలని ఉంది

నువ్వెందుకు వచ్చావో అడగాలని ఉంది 
నన్నెందుకు మెచ్చావో అడగాలని ఉంది

మోడుబారి అణగారిన ఈ జీవితానికి
విరులెందుకు తెచ్చావో అడగాలని ఉంది

కన్నీటికి కరువైన తరుణంలో చల్లని
సుఖమెందుకు ఇచ్చావో అడగాలని ఉంది

తీరా నిను చేరుకున్న ఈ చక్కని క్షణం 
సూదెందుకు గుచ్చావో అడగాలని ఉంది

మూగబోయి మసిబారిన గుండెకదా నాది
దాన్నెందుకు గిచ్చావో అడగాలని ఉంది