Thursday, April 16, 2015

నువ్వే గుర్తొచ్చావు

ఆ పాపాయ్ నవ్వు చూస్తే నువ్వే గుర్తొచ్చావు
ఓ కెరటం ఎగిరి లేస్తే నువ్వే గుర్తొచ్చావు  

నిన్నో మొన్నో చిగురులు తొడిగిన నునులేత మొక్క 
ఈ ఉదయం మొగ్గ వేస్తే నువ్వే గుర్తొచ్చావు

పున్నమి రేయి ప్రకృతి అందం విడిగా చెప్పాలా 
మది నిండ వెన్నెల కురిస్తె నువ్వే గుర్తొచ్చావు

గాలి ఈల వేసింది ఏదేదొ గోల చేసింది
ఊహలకే ఊపిరులొస్తె నువ్వే గుర్తొచ్చావు 

వసంతమొస్తే వలపులు చిగురులు తొడుగుట సహజం  
కొమ్మల్లో కోయిల కూస్తె నువ్వే గుర్తొచ్చావు
   
కొండల్లో పారే నది నీ నడుమె అనిపించింది 
గంగమ్మకు హరతులిస్తే నువ్వే గుర్తొచ్చావు 

ఈడూరికి ఎంత ఇష్టమో ఆ లేత కిరణాలు 
గదిలోకి వెలుగుని తెస్తే నువ్వే గుర్తొచ్చావు

2 comments:

  1. కవిత చదువుతుంటే మది హాయిగొలుపుతుంది.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ధన్యవాదాలు పద్మార్పిత గారూ

      Delete